Sevmek
Kalbimde derin bir yeri olan birinin yanından evime dönerken metrobüse bindim.
Metrobüs hayatımın vazgeçilmezlerinden. Evim her yere uzak bir bölgede olduğu
için hayatımı epeyce kolaylaştırıyor.
Eskiye oranla çok kalabalık olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.
Metrobüste düşüncelere dalmış yolun akışını izlerken birden
bir amcanın bir grup insanla konuşmasını dinlerken buldum kendimi. Seksen sekiz
yaşında olduğunu söylüyordu. Birden rahmetli eşinden konu açıldı. Onun için
minnet dolu cümleler kuruyordu. Bir bayan: “Eşiniz yaşarken de kıymetini bilir
miydiniz?” dedi. Amcayı görmüyordum sadece kulak misafiri idim. Amcayı gören
bir yönde değildim. Sesi bu soru
karşısında hafif öfkeliydi. “Bilmem mi?” dedi. “Dünyaya yeniden gelse, onun
için öl deseler elli kez ölürüm.”dedi. Amcanın sevdası yüreğinden sözlerine
taşıyordu. “O benim elim, ayağım, kolumdu. Kadınlar dünyanın en değerli
varlıklarıdır.” dedi. Bu denli sevgili oluşu, kadınlara olan saygısı duygulandırdı
beni. Günümüz aşklarının geçici birer heves oluşu, çıkarlarına cevap vermeyen
insanların değişmesi, istekleri gerçekleşmediği için hırçınlaşan insanların
sevmek dedikleri şey değildi amcanın bahsettiği. En zor günlerde bile
sevdiğinin dizinin dibinde oluşuydu onun anlattığı. Karşılıklı emek, sadakat,
vefaydı.
Çiğdem Çelebi
15.09.2017
Yorumlar